Kobieta w polskiej prasie filmowej w latach 1946-1969
Twarz, piersi, nogi i młodość – uprzedmiotowienie
kobiet w „Filmie” i filmach promowanych na jego łamach
W służbie obyczajowości heteroseksualnej i utrwalaniu
sztywnych norm płciowych
Stron 534, format 17,5 x 25,5 cm.
W
swojej pracy stawiam na wyróżnienie poglądu mężczyzn na kobiety w popularnej
polskiej prasie filmowej, dokonując analizy zawartości przede wszystkim
czasopisma „Film”, jako że było ono najbardziej popularne i ukazywało się
najdłużej.
Jednocześnie
odnosząc się do czterech innych tytułów, czyli „Ekranu”, „Wiadomości
filmowych”, „Kina” i „Magazynu filmowego”, stawiając w ich przypadku głównie na
analizę ich okładek (tabele w końcowej części opracowania), poprzez
usystematyzowanie podstawowych informacji jakie pozyskać możemy po ich przejrzeniu
(podobnie uczyniłam w przypadku „Filmu”, odnosząc się jednak do tego czasopisma
szerzej).
W tabelach stawiam
akcent na rozpoznanie osób które prezentowane są na okładkach czasopism, ich
wieku, jak również partnerów i partnerki występujących w filmach, do jakich
odwoływano się przy okazji na okładkach. Uwzględniałam także, na ile udało mi
się to rozpoznać, oficjalnych współmałżonków, lub współmałżonki, w dalszym ciągu
mając na uwadze wyróżnienie wieku.
Płeć i wiek tym
sposobem, to podstawowe kryteria podlegające analizie w tej części opracowania,
wyodrębnione dokumentują znaną w sumie – tutaj na bazie analizy danych –
specyfikę kultury heteroseksualnej społeczności, nad którą dominuje
konserwatywne, dyskryminujące wręcz, postrzeganie płci i relacji. W przypadku
czasopisma „Film” uwzględniam w końcu prezentowane, ale co ważne opisane (imię,
nazwisko), zdjęcia wewnątrz danego numeru prezentujące pary złożone z kobiet i mężczyzn,
jako bohaterki i bohaterzy filmów.
Odnoszę się także,
jako że uchodzić muszą za specyficzne z punktu widzenia mężczyzn trzymających
władzę nad czasopismami filmowymi, do fotografii kobiet na których prezentują
istotne dla męskiego oka części swojego ciała, czyli przede wszystkim nogi, ale
również występujące w ograniczonym zakresie ze względu na okres historyczny,
dekolty, czy w końcu piersi. Kobieta prezentowana w czasopismach filmowych
miała przede wszystkim podniecać redaktorów i czytelników płci męskiej, twarz z
okładki nie spełniała w pełni oczekiwań, stąd na więcej pozwalano sobie na
kolejnych stronach.
Prasa
filmowa jest obecnie w zaniku, z powodu powstania konkurencji dla niej, w
postaci nowej technologii elektronicznego zobrazowania treści. W okresie w
którym dominowała na rynku, charakteryzowało ją nie tylko głoszenie informacji
o produkcjach filmowych, autorach, autorkach tworzących je, w dużej mierze
zapewniała rozrywkę heteroseksualnym mężczyznom, poprzez prezentowanie treści w
której podstawowym walorem stawała się fotografia kobiety. Przy czym
oczywiście, aby wzbudzała ona zainteresowanie, musiała mieścić się w normach
oczekiwań, które wytyczała męska wyobraźnia.
.jpg)
%20-%20Kopia.jpg)
